คำแนะนำในการจัดส่งสิ่งของที่เป็นมรดก

วิธีการนำเข้าสินค้าที่รับช่วงต่อมา

การนำเข้าสินค้าที่รับช่วงต่อมานั้นเป็นกระบวนการที่เหมาะสมยิ่งซึ่งอยู่ภายใต้กฎระเบียบทั้งในประเทศต้นทาง และปลายทางของคุณ ขั้นแรก คุณต้องศึกษาข้อกำหนดทางกฎหมายของประเทศที่คุณกำลังจะนำเข้า รวมถึง ค้นหาข้อมูลว่าสิ่งของเหล่านี้ต้องเสียภาษีศุลกากรหรือไม่ แม้ว่าหลายประเทศจะจัดให้มีข้อยกเว้นสำหรับของใช้ส่วนตัวและของใช้ในครัวเรือนที่ใช้แล้ว แต่ก็ไม่ได้รวมสิ่งของที่เป็นมรดกตกทอด

จากนั้น ตรวจสอบว่าสินค้าของคุณอยู่ภายใต้ข้อจำกัด หรือข้อห้าม หรือไม่ ตัวอย่างเช่น ของเก่า งานศิลปะ หรือสินค้าที่อาจมีวัสดุซึ่งทำจากสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ เรียนรู้สิ่งที่ "บริษัทขนส่ง" ของคุณสามารถ และไม่สามารถทำการจัดส่งได้ และตรวจสอบเพื่อปฏิบัติตาม อนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศว่าด้วยสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ (CITES) ซึ่งควบคุมการค้าโลกในสัตว์ พืช และพันธุ์ไม้ที่ใกล้สูญพันธุ์

และสุดท้าย คุณจะต้องเตรียมเอกสารการพิสูจน์พินัยกรรมโดยศาล เช่น มรณะบัตร จดหมายมรดก พินัยกรรมพิสูจน์สิทธิ์ในการรับมรดก และรายการสิ่งของที่สืบทอดมา รวมถึง มูลค่าของสิ่งของเหล่านั้นด้วย โปรดอย่าลืมว่าประเทศปลายทางของคุณอาจขอให้แปลเอกสารทั้งหมดเป็นภาษาราชการของประเทศนั้น ๆ ด้วย

นอกจากนี้ ขอแนะนำให้ ทำประกันภัย เพื่อคุ้มครองความสูญเสีย หรือความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นกับสินค้าที่รับช่วงต่อในระหว่างการขนส่งไปต่างประเทศ

นอกจากนี้ ขอแนะนำให้ ทำประกันภัย เพื่อคุ้มครองความสูญเสีย หรือความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นกับสินค้าที่รับช่วงต่อในระหว่างการขนส่งไปต่างประเทศ

การรับรองของการรับมรดกคืออะไร?

การรับรองการรับมรดกเป็นเอกสารทางกฎหมายที่ยืนยันผู้รับผลประโยชน์ในทรัพย์สินของผู้เสียชีวิต

โดยทั่วไปศาล หรือทนายความจะออกเอกสารดังกล่าว และทำหน้าที่เป็นหลักฐานอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับสิทธิในการรับมรดก การรับรองเอกสารมรดกมีความสำคัญอย่างยิ่งในการชำระทรัพย์สินของผู้ตาย และการโอนกรรมสิทธิ์ให้กับทายาทโดยชอบธรรมอย่างเป็นทางการ

ในการรับการรับรองการรับมรดก คุณจะต้องเตรียมเอกสารสำคัญหลายฉบับ รวมถึง มรณะบัตรของผู้ตาย พินัยกรรม และพินัยกรรมฉบับสุดท้าย รวมถึงหลักฐานแสดงตัวตนสำหรับผู้รับประโยชน์ทุกคน

หลายประเทศได้สั่งห้ามการค้างาช้าง ยกเว้นงาช้างโบราณหรืองาช้างที่เป็นมรดกตกทอด

ควรทำอย่างไรกับงาช้างที่เป็นสิ่งของมรดกตกทอด

งาช้างที่เป็นมรดกตกทอดนั้นอาจมีอุปสรรคเกิดขึ้นได้เนื่องจากกฎระเบียบระหว่างประเทศที่เข้มงวดซึ่งออกแบบมาเพื่อปกป้องสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ แต่ขึ้นอยู่กับกฎหมายในประเทศ และบริบทของการใช้งานกฎหมายในประเทศนั้น ๆ

ขั้นแรก ควรตรวจสอบว่างาช้างที่เป็นมรดกนั้นสามารถเป็นเจ้าของ และส่งออกได้ถูกต้องตามกฎหมายหรือไม่ หลายประเทศได้สั่งห้ามการค้างาช้าง ยกเว้นงาช้างโบราณหรืองาช้างที่เป็นมรดกตกทอด

CITES ควบคุมการค้างาช้างอย่างเข้มงวด อนุสัญญาดังกล่าวห้ามการค้างาช้างระหว่างประเทศจากช้างที่ใกล้สูญพันธุ์ (ภาคผนวก I) แต่อนุญาตให้มีข้อยกเว้นบางประการสำหรับงาช้างที่ได้มาจากก่อนที่จะมีการนำกฎระเบียบของ CITES มาใช้ นอกจากนี้ งาช้างจากบางสายพันธุ์อาจถูกคุกคาม เว้นแต่จะมีการควบคุมการค้าอย่างใกล้ชิด (ภาคผนวก II)

การปฏิบัติตามกฎระเบียบเหล่านี้มีผลบังคับใช้เมื่อส่งงาช้างที่ถูกกฎหมายไปยังต่างประเทศ คุณต้อง ยื่นขอใบอนุญาต CITES และรวบรวมเอกสารที่จำเป็นทั้งหมดก่อนจัดส่ง

นอกจากนี้ยังมีข้อพิจารณาทางจริยธรรมในรับมรดกเป็นงาช้างอีกด้วย บางคนบริจาคเงินให้กับพิพิธภัณฑ์ หรือสถาบันการศึกษาสำหรับนำไปใช้เพื่อการอนุรักษ์ วัฒนธรรม หรือการศึกษาได้ บางองค์กรยอมรับการบริจาคงาช้าง และทำลายพวกมัน เพื่อช่วยต่อสู้กับการค้าผิดกฎหมาย และออกแถลงการณ์เกี่ยวกับการลักลอบล่าสัตว์ และการแสวงประโยชน์จากสัตว์ใกล้สูญพันธุ์

คุณอาจต้องจัดเตรียมข้อกำหนดก่อนบริจาค รวมถึงหลักฐานการเป็นเจ้าของตามกฎหมาย อายุสิ่งของของคุณ (เช่น อย่างน้อยหนึ่งร้อยปี) ประวัติ ข้อมูลติดต่อของผู้บริจาค การประเมินจากมืออาชีพ และแผนการขนส่งสิ่งของนั้น ๆ

สถาบันทั่วโลกที่รับการบริจาคงาช้าง ได้แก่ the US Fish & Wildlife Service ในสหรัฐอเมริกา และ the Royal Albert Memorial Museum ในสหราชอาณาจักร

หากคุณตัดสินใจที่จะเก็บงาช้างที่เป็นมรดกตกทอด และถูกกฎหมาย โปรดตรวจสอบให้แน่ใจว่าได้จัดเก็บ และแสดงงาช้างให้เห็นอย่างปลอดภัยเพื่อป้องกันการโจรกรรม หรือความเสียหาย การบำรุงรักษาตามปกติอาจเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อรักษาสภาพของสิ่งของที่เป็นมรดกตกทอด